Ένα μικρό ψαροκάικο είναι η ζωή μου. Ένα μικρό φθαρμένο ψαροκάικο που έχει σμαραγδιά φεγγάρια στο κατάρτι του κι έναν ξεσκούφωτο ήλιο αληταρά για τιμονιέρη. Ένα ψαροκάικο, δίχως ρότα. Που πάμε καπετάνιο; Με ρωτάει ο τιμονιέρης και μου κλείνει το μάτι.” Όπου παν’ τα κύματα. Λεω επίσημα, εγώ. Και τα σμαραγδιά φεγγάρια που είναι στο κατάρτι, σκάνει σαν ρόδια στην κουβέρτα. Κι ο ξεσκούφωτος ήλιος ο αληταράς, παρατάει το τιμόνι του και χορεύει. Κι η νύχτα γεμίζει χιλιάδες ήλιους αληταράδες. Κι η ψυχή μου γεμίζει νύχτες πολύχρωμες. Γεμίζει σμαραγδιά φεγγάρια και θαλασσινά πουλιά. Που να χωρέσουν μέσα μου όλ’ αυτά; Που να στριμωχτούν, π’ ανάθεμά τα…Aλκυώνη Παπαδάκη

Είσαι για ένα ταξίδι στ’ανοιχτά;
Είσαι για ένα ρίσκο;
Θελω να μου υποσχεθείς
πως δε θα πάρεις
μετεωρολογικό δελτίο.
Πως δε θα χεις μαζί σου
προμήθειες και αποσκευές.
Πως δε θα γεμίσεις
το πλεούμενο με σωσίβια.
Θα δέσουμε την άγκυρά μας
στα φτερά των γλάρων.
Και θα ορίσουμε τιμονιέρη μας
το πιο τρελό δελφίνι.
Θα σου χαρίσω
όλο το γαλάζιο του πελάγου.
Όλο το χρυσαφι του ήλιου.
Όλο το ροζ του δειλινού.
Να χεις χρώματα πολλά
να βάφεις τους πόθους και τις σκέψεις σου.
Θα γεμίσω τ’αμπάρι μας με ονειρα.
Να χεις πολλά.
Να μη φοβάσαι πως θα σου τελειώσουν.
Αν έχει λιακάδα θα απλώσουμε
τα δίχτυα της ζωής μας στην κουβέρτα
και θα μπαλώσουμε τις τρύπες
που μας ανοιξαν τα σκυλόψαρα.
Αν έχει βροχή θα βγάλουμε τη ψυχή μας
στ΄άλμπουρο να ξεπλυθεί.
Είσαι επιτέλους, για ένα ταξίδι στ’ ανοιχτά;
Για ένα ρίσκο;
Αλκυόνη Παπαδάκη

Have I Ever

Have I ever told you
that if I sit really still and silent,
sometimes. I like to think
I can hear your heart beating
in time with mine?

Have I ever told you
that when I watch you write to me
through lines and cords,
and bytes and ram,
I imagine
your voice,
whispering into my ear?

Have I ever told you
that I wait out each day
in anticipation,
To read your mail
to feel close to you?

Have I ever told you
that there has been times,
when I ached for you,
ached for you so badly,
that the emotions overwhelmed me..
and so I sat and cried?

Have I ever told you
that sometimes,
I will reach out,
touching your name
on this cold screen before me,
wishing
I could reach in
and pull you to me?

Have I ever told you
that after the first time I read
your profile,
thousands of miles away,
I sat up all night,
turning the pictures over and over
in my mind,
examining it,
like some newly discovered species of flower?

Have I ever told you
that I would give everything up,
just for one night
to be able to lay near you,
to feel your chest rise and fall
with each breath you take,
just to know that you are real?

Have I ever told you
that I dream of you often,
I dream of you reaching out
and touching my hand,
simply to let me know
that you are there,
and everything is okay?

Have I ever told you,
have I still yet to tell you . . .
that I love you?

Written by: admin on September 15, 2010.
Last revised by: on September 7, 2011.